Het Hogeland

Vandaag 22 juni was er een partijraad in Amersfoort. Hier zijn de laatste 2 campagnes geëvalueerd ( provinciale en Europese verkiezingen). Onze voorzitter Jan Dresmé heeft hier namens de leden van SP Het Hogeland ingesproken met de volgende tekst:

Sympathie is een kwetsbaar iets. Je kunt sympathie niet opeisen, je moet het verdienen. Sympathie verdien je door eerlijk, open en duidelijk te zijn.

We hebben nogal wat sympathie verloren de laatste tijd. Zijn we dan niet eerlijk, open en duidelijk geweest? Nee, niet altijd.

Waarom hebben we kiezers geprobeerd te paaien met uitingen die populistische trekjes hebben, of op zijn minst zo geïnterpreteerd kunnen worden? En daarmee de meest kwetsbare mensen buitensluiten? Laten we vooral onze eigen boodschap brengen. Daarbij mogen we snoeihard zijn. Maar nooit zonder tegelijk een perspectief te bieden.

Het belang van stemmen trekken is betrekkelijk. De partij is een middel, geen doel. Meebesturen is ook slechts een middel. De SP is van oorsprong een activistische partij. Dat betekent: In actie komen waar mensen benadeeld worden door het systeem. Mensen helpen om zichzelf te helpen. Dat activisme is belangrijker.

Onze afdeling, en niet alleen de ónze, is leden kwijtgeraakt, die vinden dat de landelijke SP niet meer hún SP is. Dat is alarmerend. Het lijkt erop dat  ‘Amersfoort’ en ‘den Haag’  niet meer in de gaten hebben wat er op lokaal niveau speelt. Het is te vaak ‘top-down’, terwijl onze manier van werken ‘bottom-up’ zou moeten zijn.

Wij zijn actief binnen de SP omdat we kritisch zijn. Kritisch op het systeem, kritisch op de neo-liberale koers van de regering, kritisch op veel zaken. – Maar tegelijk hebben we moeite met kritiek op onszelf. We moeten onszelf altijd recht in de smoel durven kijken en niet weglopen voor die spiegel. Die spiegel is het kritisch nadenken dat we van elkaar verwachten. Laten we kritiek omarmen en er iets mee doen. Aan klapvee heeft niemand iets.

‘Heel de mens’ is het fundament waarop de SP is gebouwd. Als we búiten dat fundament bouwen, en er komt een beving, dan stort het zaakje in. Laten we bouwen óp het fundament. Aardbevingsbestendig, noemen we dat in Groningen.

Als we dan toch aan het bouwen zijn, laten we dan ook duidelijk zijn wáár we aan bouwen. Een gedrocht van populistische compromissen, of een bouwwerk dat stáát, een bunker tegen het kapitalistische systeem.

Als we onze ideeën op een eerlijke, open en duidelijke manier naar buiten brengen, weet ik zeker dat we meer sympathie zullen krijgen. Het gaat niet om stemmers. Het gaat om mensen die met ons sympathiseren en meedoen  vanwege onze ideeën.

Anders gezegd: Terug naar de basis. Niet de besturen, maar de mensen zijn het belangrijkst.