Het Hogeland

De ethiek ontbreekt in het aardbevingsdebat, terwijl deze situatie doorspekt is van ethische keuzes. Ethiek, de moraalwetenschap. Ethiek is nadenken over goed handelen. Centraal staat de vraag wat goed is om te doen in concrete situaties.

In de reclame wereld wordt er volop gebruik gemaakt van psychologische trucs. De kracht van “het niet willen weten” is daar een van.

Als wij verpakking van melk met wat gras en een koe zien, denken we graag aan: “blije koetjes in de wei”. Moeiteloos vergeten we eventjes de realiteit. Namelijk die van de daadwerkelijke melkkoe. Want die blije koetjes, leveren een bevredigend gevoel op.

Dit kabinet, voorgaande kabinetten, het Rijk, Nam, Shell en alle anderen die geprofiteerd hebben van de gasbaten, willen niet weten wat de realiteit is. Die is hard en rauw, terwijl de financiële opbrengst van het Groninger Gas, deze mensen juist wel van blijheid laat kwispelen. Ze willen het niet weten en laten zich weerloos leiden door de blije koe. De negatieve kant van deze melkkoe, in dit geval de provincie Groningen, wordt even gemakkelijk vergeten als de keuze voor een bepaald pak melk in de supermarkt.

Dan de Groningers, die niet ontkomen aan deze harde en rauwe realiteit omdat ze er dagelijks mee opstaan en naar bed gaan. Het bewustzijn dat ieder moment een zware beving kan komen, dat er een reële kans is dat er kunnen doden vallen. Terwijl ondertussen aan alle kanten in dit gebied gemorreld wordt aan de openbare veiligheid. Politie, brandweer, ziekenhuizen, niemand ontspringt de dans.

Wie zullen dat zijn, die 110 doden?

Om maar een getal te noemen wat vaker in de mond genomen is. Bij de Groningers is doorgedrongen dat iedereen, inclusief zijzelf daar één van kan zijn. En je weet  dat er een klapper gaat komen, alleen niet wanneer. Dat is in Groningen een fact of life and death.

Als je het op de ethische weegschaal legt is geld meer waard dan het leven van een Groninger op dit moment en eigenlijk is dat al jaren zo. Daar willen ze in Den Haag niets van weten, maar hier in het Noorden ontkomt men er niet aan.

Dat bevestigd het negatieve onbevredigende gevoel van de mensen in het bevingsgebied alleen maar meer. Wat dat met mensen doet, wordt door het kabinet geheel vergeten. Maar het is en blijft een feit dat bij het opkroppen van negatieve emoties en dagelijks leven in angst, de bom een keer barst. Individuen, gezinnen hele families gaan hier door kapot.

Dat maakt de bevingen toch tot een reëel gevaar voor de volksgezondheid.

Vergeet niet dat het in Groningen “niet enkel gaat om het geld”, maar om ons leven! Wat heb je dan aan geld als er van alles wat je liefhebt om je heen langzaam kapot gaat...?  Inderdaad, helemaal niets!

Groningen, de melkkoe, is een onderdeel van Nederland, afhankelijk van een regering die enkel oog heeft voor de blije koe. De ogen worden gesloten voor de melkkoe, waarvan dankbaar misbruik is gemaakt en nu dreigt te eindigen in het slachthuis. Want Groningen gaat kapot hieraan, letterlijk en figuurlijk. Mensen en gebouwen, wegen en dijken, ga zo maar door.

Politici en bestuurders die het lef hebben te roepen dat de bevingen ook kansen bieden, zoals werkgelegenheid, het innoveren van nieuwe bouwkundige uitvindingen en de energie provincie die ze van Groningen willen maken. Is dit niet zo misleidend als de marketing truc van “de blije koe”?

Het lijkt op verliezen van iets dierbaars waarop de ander roept;  “nou dan koop je toch een nieuwe?”

Natuurlijk biedt het versterken en bouwen van huizen werkgelegenheid. 30.000 Huizen versterken en men is nog steeds niet begonnen. Ondertussen zie je werkelijk OVERAL schade en de gevolgen hiervan. Niet elke Groninger is een bouwvakker en dan heb je nog niet genoeg vakmensen om die gigantische klus te klaren, terwijl de aardbevingen gewoon doorgaan. Een probleem moet bij de bron aangepakt worden,

Zo wordt de huidige situatie vertaald als  "verleden tijd en we moeten nu verder". Maar men weet nog niet eens hoe alles afloopt, hoe groot het gebied gaat worden en welke problemen er nog gaan komen.

Er is maar één ding duidelijk: Gaswinning is de oorzaak

Beste mensen wordt eens wakker! Ook al ligt voor velen Groningen niet in de achtertuin, er is een stuk van “ons land” kapot aan het gaan. Of het nog goed komt is afhankelijk van een (politieke) keuze ! Er wordt in de kern uiteindelijk beslist over leven of dood door nu niet daadkrachtig in te grijpen en de veiligheid van de Groningers voorop te stellen.

Want daarin zit het ethische dilemma. Als er slachtoffers vallen, dan moet je als regering kunnen zeggen dat je er alles aan hebt gedaan binnen je macht om het te voorkomen.

Goed handelen in een concrete situatie is waar het al jaren aan ontbreekt